Op ballingschap in de bossen
Uitgestrekte bossen en heide, prachtige kasteeldomeinen en enkele ‘bergtoppen’, dat is in een notendop de Utrechtse Heuvelrug. RCN Het Grote Bos is het terrein voor de paasvakantie van Pasar Kampeerclub Zuiderkempen. Patrick en Inge werpen alvast een glimp op het programma.
Het RCN-vakantiepark op de Utrechtse Heuvelrug heet Het Grote Bos en dat mag je letterlijk nemen. Het ligt op een voormalig landgoed van 80 hectare. ‘De natuurlijke heuvels kan je zien en voelen’, vertelt Else-Marieke, de vrouw van parkmanager Eelco. Inge en Patrick hebben Eelco en Else-Marieke leren kennen op een andere RCN camping en hebben sindsdien goed contact met elkaar.
Else-Marieke werkt hier niet, maar vindt het toch fijn om ons mee rond te leiden. ‘Je logeert op gezellige kampeervelden of echte bosplaatsen. In het hoogseizoen ontvangen we tot zesduizend gasten. We zijn dan ook van alle comfort voorzien.’
Patrick en Inge Pauwels zijn laaiend enthousiast over het warme onthaal van Else-Marieke en Eelco en over de vele troeven die de streek telt. ‘Vanuit Antwerpen is het amper twee uur rijden naar de Utrechtse Heuvelrug, maar je komt in een andere wereld terecht. Het is een heerlijke plek vol recreatieve mogelijkheden voor volwassenen en kinderen. De hoogste top steekt amper 69,2 meter boven zeeniveau uit. Je kan de streek dus prima met de fiets of te voet verkennen.
Stop 1: Uitkijktoren Kaapse Bossen
De Kaapse Bossen maken deel uit van het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. Dat is zo’n 10.000 hectare groot en kent 25 grondeigenaren, maar de wandel-, fiets- en ruiterroutes lopen er grenzeloos doorheen. Het woud is relatief jong. De heuvelrug bestond eeuwen uit heide en stuifzand, schapen hielden het landschap open.
In 1823 plantte Hendrik van Swellengrebel de eerste bomen en gaf zijn landgoed de naam ‘Kaapse Bossen’. Het gebied herinnerde hem aan de Tafelberg in Zuid-Afrika, waar hij als gouverneur had gediend. Oorspronkelijk was houtkap de belangrijkste bron van inkomsten, maar de volgende eigenaar bouwde een theehuis en twee uitkijktorens om toeristen te lokken. Aan de bezoekers vroeg hij inkomgeld.
Al meer dan een eeuw staat op het hoogste punt een uitkijktoren. Omdat de bomen steeds hoger werden en de toren te oud, bouwde Natuurmonument in 2006 een nieuwe toren van ruim 25 meter hoog. Boven krijg je een weelderig uitzicht over de boomtoppen heen.
Stop 2: Nationaal Bomenmuseum
In een uurtje loop je in dit arboretum van de Alpen naar de Himalya en van Japan naar Canada. In het park van 29 hectare met vijvers en beken staan ruim drieduizend soorten bomen en struiken uit alle hoeken van de wereld. Elk seizoen staat weer een andere inheemse of uitheemse soort in bloei.
Het museum lijkt een groene schatkamer die je met allerlei educatieve routes kan verkennen of waar je kinderen met een schatkaart op pad kan sturen. Je kan ook gewoon een rieten stoel pakken en je overgeven aan de diversiteit van vormen, kleuren en geuren om simpelweg te genieten van de schoonheid van de natuur. Achteraf kan je nagenieten op het terras of in de museumwinkel ideetjes opdoen voor thuis.
Stop 3: Museum Huis Doorn
Toen de Duitsers hun keizer na de Eerste Wereldoorlog afdankten, moest Wilhelm II op zoek naar een nieuwe woonst. Die vond hij op de Utrechtse Heuvelrug. ‘Onze bekendste asielzoeker’, lacht gids Hans van den Berg. ‘Hij kocht Huis Doorn in 1920 van de grootmoeder van Audrey Hepburn en richtte het in met meubilair, gebruiksvoorwerpen en kunstobjecten uit zijn voormalige paleizen – maar liefst 64 treinwagons vol.’
‘Alles is hier min of meer gebleven zoals bij zijn overlijden in 1941’, vertelt Van den Berg. ‘De man was een vat vol tegenstrijdigheden: trots op het roemrijke verleden van zijn familie, maar toch deed hij hier weinig meer dan massa’s en massa’s hout hakken. Hij ligt trouwens op het domein begraven in een mausoleum. Volgens zijn testament wil hij alleen naar Duitsland terug als het land weer een monarchie is.’
Als je door de vertrekken van Huis Doorn loopt, lijkt het alsof de keizer elk moment de trap kan afdalen. Je kan er talloze van zijn pompeuze uniformen bekijken, waaronder een Schots uniformpje dat hij kreeg van zijn grootmoeder, koningin Victoria. De bureaustoel in zijn werkkamer is een zadel, omdat een Pruisische soldaat het beste kan nadenken op een paard. En aan tafel ligt een bijzondere vork, waarmee hij deed alsof hij zijn vlees kon snijden. Wilhelm werd geboren met een verlamde arm en probeerde dat zoveel mogelijk te verbergen. Het is maar een van de vele anekdotes die je in Museum Huis Doorn te weten komt.
Stop 4: Pyramide van Austerlitz
In de streek staat nog een herinnering aan een keizer, maar dan een Franse. ‘Als eerbetoon aan Napoleon liet een Franse generaal die er gelegerd was, een monument bouwen’, vertelt gids Gert Lamens. ‘Geïnspireerd door de veldtocht naar Egypte koos hij voor een piramide en bekroonde die met een obelisk. Later kwam er nog een uitspanning met speeltuin bij en die is er nog altijd.’
‘De piramide is letterlijk een levend monument’, knipoogt Lamens. ‘Al snel sloeg de erosie toe en veranderde de vorm in een kegelvormige heuvel. Het verval ging verder. Een restauratie drong zich op, maar pas in 2008 konden we de piramide heropenen, samen met een bezoekerscentrum over de Franse tijd. De verzakte obelisk kreeg een degelijke fundering, maar hij bleef scheef staan als teken van zijn bewogen geschiedenis.’ Als je de steile trap met 81 treden beklimt, word je beloond met een prachtig uitzicht.
De favoriete plekjes van Patrick en Inge in het Grote Bos
- In brasserie La Forêt kan je koffiedrinken met een heerlijk stuk appeltaart, lunchen en dineren. Er is ook een groot terras bij de speeltuin. Aperitieven kan met een borrelplank – bitterballen incluis.
- Bij het verwarmde buitenzwembad staan spectaculaire glijbanen. Het is een waterspeelparadijs voor de jeugd. Open van mei tot half september.
- Met je gezin of vrienden kan je naar de bowlingbaan. Het scoringsysteem houdt bij wie de meeste strikes haalde. Voor de jongsten zijn er kindvriendelijke bumpers die automatisch omhooggaan, zodat de kans om te winnen groter wordt. Buiten zijn er petanquebanen.
- Tussen de dennen, eiken, lariksen, berken en beuken ligt een ‘lupineweide’. Het terrein is ingezaaid met bloeiende planten die aantrekkelijk zijn voor insecten. De weide heeft de vorm van Nederland en er staan insectenhotels en vogelkastjes.